हामी एउटै आकाशमुनि छौँ,
एउटै जुनको उज्यालोमा समेटिएका छौँ।
लाग्छ, यो जुनलाई पनि थाहा छ,
हामी दुई टाढा भए पनि जोडिएका छौँ।

तिमी जहाँ भए पनि, म जहाँ भए पनि,
यो आकाशको काखमा हामी एउटै छाँया हौँ।
दूरीले छेक्न सक्छ शरिरलाई मात्र,
तर आत्मा हावाको स्पर्श झैँ नजिक रहन्छ।

तिमीलाई यो जुनको शीतल स्पर्शले चुमिरहेछ,
जसरी म तिमीलाई सम्झिएर हाँसिरहेछु।
यो जुनको मधुर चमकले माया बोल्छ,
र म मुस्कुराउँदै तिमीलाई सम्झिरहन्छु।

तिम्रो नजरले यो सेतो उज्यालोलाई हेर्दा,
त्यही उज्यालोले मेरो छायाँलाई चुमिरहेको छ।
यसो लाग्छ, तिमी पनि मलाई सम्झिरहेका छौ,
एउटै आकाशमुनि, एउटै जुनमा हेर्दै।

जुनले हाम्रा कुरा सुनिरहेको छ,
तिम्रा सपनाको संगीतमा गुनगुनाइरहेछ।
म हरेक रात त्यो जुनसँग केहि कुरा गर्छु,
तिमी कहाँ छौ भनेर उसको झल्कोमा खोज्छु।

दूरीले हाम्रा पाइला अलग पार्न सक्छ,
तर यो आकाश, यो जुन, यस्तै रहन्छ।
एउटै स्थानमा, एउटै कोणमा,
हाम्रो प्रेम अनन्तताको गीत गाइरहन्छ।

हामी एउटै आकाशमा छौँ,
एउटै जुनलाई हेरिरहेका छौँ।
मौनतामा छर्लंग हुन्छ यो सम्बन्ध,
जहाँ माया शब्दभन्दा पर, हृदयमा बाँधिएको छ।

हामी एउटै आकाशमुनि छौँ,
एउटै जुनको उज्यालोमा समेटिएका छौँ।
लाग्छ, यो जुनलाई पनि थाहा छ,
हामी दुई टाढा भए पनि जोडिएका छौँ।

sushila thapaएउटै जुन हेर्दै

प्रकाशित मिति: शनिबार, कार्तिक २४, २०८१, ९:४४ बेलुका

लेखक: Sushila Thapa