सब ठीक छ, अझै पनि घाम पूर्वैबाट उदाउँछ,
अझै पनि चन्द्रमा रातभरि मुस्काइरहन्छ,
अझै पनि बाटो उस्तै उकालो छ, र म?
म त हिँडिरहेकै छु। सब ठीक छ, हातमा किताब छ,
आँखामा निद्रा छ,
सपना कस्तो-कस्तो मक्किँदो छ,
पसलका वृद्ध घडीहरू भन्छन्—
समय त उस्तै छ, हतार किन?
सब ठीक छ,
परिश्रमको गन्ध आफ्नै पसिनाले थाहा पाइन्छ,
गन्तव्य कहाँ छ भन्ने प्रश्न प्रत्येक पाइला राखेपछि अझै गाढा बन्छ।
सब ठीक छ,
जीवन आफ्नै लयमा बगिरहेकै छ,
खोलाले किनार भेट्ने आशा गर्दै बगेझैँ,
म पनि गन्तव्यको आभास खोजिरहेकै छु।
सब ठीक छ, भोलि बिहान फेरि कसैले सोध्नेछ—
के छ त? र
म मुस्कुराएर भनिरहनेछु—
सब ठीक छ!